ಪಂಜಾಬ್‌ ರೈತರು ಹಾಗೂ ಪರಿಸರಕ್ಕಾಗಿ ಮೋದಿ ಸರ್ಕಾರದ 'ಮಹಾಕ್ರಮ', ಭತ್ತ, ಗೋಧಿಗೆ ಗುಡ್‌ಬೈ?

ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಭತ್ತ, ಗೋಧಿಯ ಹುಲ್ಲುಗಳಿಗೆ ಪಂಜಾಬ್‌ ರೈತರು ಬೆಂಕಿ ಇಟ್ಟಾಗ ಸಮಸ್ಯೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ದೆಹಲಿ. ಈಗ ರೈತರ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಮೋದಿ ಸರ್ಕಾರ ಪಂಜಾಬ್‌ನ ರೈತರು ಮತ್ತು ಪರಿಸರಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಗತಿಶೀಲ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಗೆ ಮುಂದಾಗಿದೆ.  

ನವದೆಹಲಿ (ಫೆ.22): ಪಂಜಾಬ್‌, ಹರಿಯಾಣ ಭಾಗದ ರೈತರು ಗೋಧಿ ಹಾಗೂ ಭತ್ತದ ಇಳುವರಿ ಬಂದ ಬಳಿಕ, ಮುಂದಿನ ವರ್ಷದ ಸಾಗುವಳಿಗಾಗಿ ಅವುಗಳ ಹುಲ್ಲುಗಳಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದರು. ಇದರಿಂದ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಹೊಗೆ ದೆಹಲಿಗೆ ಸಮಸ್ಯೆ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ದೆಹಲಿ ಗ್ಯಾಸ್‌ ಚೇಂಬರ್‌ನಂತಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇದನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಈಗಾಗಲೇ ದೆಹಲಿ ಸರ್ಕಾರ, ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಹಾಗೂ ಪಂಜಾಬ್‌-ಹರಿಯಾಣ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಸಾಕಷ್ಟು ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದರೂ, ರೈತರು ಎನ್ನುವ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಇದು ಜಾರಿಯಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದರ ನಡುವೆ ಪಂಜಾಬ್‌ ಹಾಗೂ ಹರಿಯಾಣ ಭಾಗದ ರೈತರ ಪ್ರತಿಭಟನೆಗಳೂ ಕೂಡ ತೀವ್ರವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಈ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಭಾನುವಾರ ಮಹತ್ವದ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ರೈತ ಸಂಘಟನೆಗಳ ಮುಂದೆ ಇಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ವರದಿಯಾಗಿದೆ. ಭಾನುವಾರ, ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ಪಂಜಾಬ್‌ನ ರೈತ ಸಂಘಗಳ ನಡುವಿನ ಮಾತುಕತೆಯ ವೇಳೆ ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿ ಸರ್ಕಾರವು ಪಂಜಾಬ್‌ನ ರೈತರೊಂದಿಗೆ ಐದು ಬೆಳೆಗಳ  ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಿದ್ಧವಿರುವ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಪರಿಹಾರವನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಮಾಡಿದೆ. ಇದರಂತೆ ಹತ್ತಿ, ಮೆಕ್ಕೆಜೋಳ, ಉದ್ದು, ತೊಗರಿ ಹಾಗೂ ಮಸೂರ್‌ ದಾಲ್‌ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯುವ ಒಪ್ಪಂದ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಮಾಡಿದೆ.

ಇದರ ಪ್ರಕಾರ ಈ ಭಾಗದ ರೈತರು ಗೋಧಿ ಮತ್ತು ಭತ್ತದ ಬೆಳೆ ಸಾಗುವಳಿಯಿಂದ ವಿಮುಖರಾಗಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಈ ಎರಡೂ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯಲು ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ನೀರು ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಮುಂದಿನ ಐದೂ ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಇಲ್ಲಿನ ರೈತರು ಪ್ರಸ್ತಾಪವಾದ ಐದು ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಸಹಾಯವನ್ನು ಮಾಡುವುದನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಈ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಸರ್ಕಾರಿ ಏಜೆನ್ಸಿಗಳಾದ ಸಿಸಿಐ ಹಾಗೂ ನಾಫೆಡ್‌ ಸೇರಿದಂತೆ ಇತರ ಸಂಸ್ಥೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾಡುವ ಒಲವು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದೆ. ಬೆಳೆದ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಖರೀದಿ ಮಾಡುವ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಮಿತಿ ಇಡದೇ ಇರಲು ಕೂಡ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

ಪರಿಸರ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ನೋಡುವುದಾದರೆ ಇದು ಪಂಜಾಬ್‌ಗೆ ಸೂಕ್ತವಾದ ಒಪ್ಪಂದ. ಅದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ, ಪಂಜಾಬ್‌ನಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಜಲ ಮಟ್ಟ ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಕುಸಿದಿದೆ. ಡೈನಾಮಿಕ್ ಗ್ರೌಂಡ್‌ವಾಟರ್ ರಿಸೋರ್ಸಸ್ ಅಸೆಸ್‌ಮೆಂಟ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ - 2017 ವರದಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಪಂಜಾಬ್‌ನಲ್ಲಿನ 138 ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡಲಾದ ಬ್ಲಾಕ್‌ಗಳಲ್ಲಿ, 109 ಬ್ಲಾಕ್‌ಗಳನ್ನು ಅತಿಯಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ. ಎರಡು ಬ್ಲಾಕ್‌ ಗಂಭೀರ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿದ್ದರೆ, ಐದು ಅರೆ ಗಂಭೀರ ಹಾಗೂ ಕೇವಲ 22 ಸ್ಥಳಗಳ ನೀರು ಮಾತ್ರ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿದೆ.

ರಾಜ್ಯದ ಒಟ್ಟು ವಾರ್ಷಿಕ ಅಂತರ್ಜಲ ಮರುಪೂರಣವನ್ನು 23.93 bcm (ಬಿಲಿಯನ್ ಕ್ಯೂಬಿಕ್ ಮೀಟರ್) ಎಂದು ನಿರ್ಣಯಿಸಲಾಗಿದೆ, ವಾರ್ಷಿಕ ಹೊರತೆಗೆಯಬಹುದಾದ ಅಂತರ್ಜಲ ಸಂಪನ್ಮೂಲ 21.59 bcm. ಹಾಗಿದ್ದರೂ, ವಾರ್ಷಿಕ ಅಂತರ್ಜಲ ಹೊರತೆಗೆಯುವಿಕೆ 35.78 bcm ಆಗಿತ್ತು, ಇದು 166 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಹೊರತೆಗೆಯುವಿಕೆಯಲ್ಲಿದೆ, ಇದು ಭಾರತದ ಯಾವುದೇ ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ, ಇದು ಅಧಿಕ. ರಾಜಸ್ಥಾನದಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಇದು 140 ಪ್ರತಿಶತಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ಸಣ್ಣ ರೈತರಿಗೆ, ಕಳೆದ ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಜಲವನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯುವ ವೆಚ್ಚ ಕೂಡ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ, ನೀರಿನ ಅಗತ್ಯತೆಯಿಲ್ಲದ ಬೆಳೆಗಳತ್ತ ಹೋಗುವುದರಿಂದ ಇನ್ಪುಟ್ ವೆಚ್ಚಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತವೆ.

ಪಂಜಾಬ್‌ನ ಬಹುಪಾಲು ಪ್ರದೇಶವು ಗೋಧಿ ಮತ್ತು ಭತ್ತದ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿದೆ (2020-21 ರಲ್ಲಿ 85%). ಆದ್ದರಿಂದ ಹತ್ತಿ, ಬೇಳೆಕಾಳುಗಳು ಮತ್ತು ಮೆಕ್ಕೆಜೋಳಕ್ಕೆ ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆ (ಮಾರುಕಟ್ಟೆ, ಖರೀದಿದಾರರು, ಲಾಜಿಸ್ಟಿಕ್ಸ್, ಇನ್ಪುಟ್ ಸರಬರಾಜುಗಳು, ಇತ್ಯಾದಿ) ಮಹತ್ವದ್ದಾಗಿಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರು ಕೃಷಿಯ ಹೊಸ ಹಂತಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಾಗ ರೈತರಿಗೆ ಸರ್ಕಾರದ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸಾಗುವಳಿ ಪ್ರದೇಶದ ಪ್ರಕಾರ, ಮೆಕ್ಕೆಜೋಳವು 1.5%, ಹತ್ತಿ 3.2% ಮತ್ತು ದ್ವಿದಳ ಧಾನ್ಯಗಳು ಕೇವಲ 0.4% ರಷ್ಟಿದೆ. ರೈತರಿಗೆ, ಈ ಬೆಳೆಗಳ ಕಡೆಗೆ ಚಲಿಸುವಿಕೆಯು ಹೊಸ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳು ಮತ್ತು ಖರೀದಿದಾರರನ್ನು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಖಾಸಗಿ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಅನ್ಲಾಕ್ ಮಾಡಬಹುದಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಹೀಗಾಗಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಖಾಸಗಿ ಕಂಪನಿಗಳಿಗೆ ಸಹ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲು ಹೆಚ್ಚಿನ ಆಯ್ಕೆಗಳನ್ನು ಅನುಮತಿಸುತ್ತದೆ.

ಪ್ರಸ್ತಾಪ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ ರೈತ ಸಂಘಟನೆ: ಕೇಂದ್ರದ ಪ್ರಸ್ತಾಪವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ, ರೈತ ಸಂಘಗಳು ಪಂಜಾಬ್‌ನ ರೈತರ ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಅಲ್ಪಾವಧಿಯ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳಿಗಾಗಿ ಪಣಕ್ಕಿಟ್ಟಿವೆ. ಗೋಧಿ ಮತ್ತು ಭತ್ತದಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯಲು ಅವರಿಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡದಿರುವ ಮೂಲಕ, ಈ ಒಕ್ಕೂಟಗಳು ರೈತರಿಗೆ ಹೊಸ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸುವುದನ್ನು ತಡೆಯುವುದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ರೈತರಿಗೆ ಇನ್ಪುಟ್ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಅಂತರ್ಜಲದ ಒತ್ತಡವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಇದು ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಭತ್ತ ಮತ್ತು ಗೋಧಿ ಕೃಷಿಗೆ ಕೆಲವು ಬೆಲ್ಟ್‌ಗಳನ್ನು ಅನರ್ಹಗೊಳಿಸಬಹುದು, ಇದು ಸಣ್ಣ ಮತ್ತು ಅತಿ ಸಣ್ಣ ರೈತರಿಗೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಹಾನಿಯನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ತಿಳಿದಿರುವಂತೆ ದಲ್ಲಾಳಿಗಳು ಅಥವಾ ಅರ್ತಿಯಾಗಳಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ಕೃಷಿ ಒಕ್ಕೂಟಗಳು, ಎಪಿಎಂಸಿ ಮಂಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಗೋಧಿ ಮತ್ತು ಭತ್ತದ ವ್ಯಾಪಾರದಿಂದ ಗಳಿಸುವ ತಮ್ಮ ಭಾರಿ ಕಮಿಷನ್‌ಗಳಿಗೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುತ್ತಿವೆ ಎಂದು ಮೂಲಗಳು ತಿಳಿಸಿವೆ.