Bhagavad Gita: ಜಗಳವೇ ಇಲ್ಲದೆ ಕೆಲ ಸ್ನೇಹ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಮುರಿಯೋದು ಯಾಕೆ? ಭಗವದ್ಗೀತೆಯಲ್ಲಿದೆ ಸತ್ಯಾಂಶ!

ಶ್ರೀಮದ್ ಭಗವದ್ಗೀತೆ, ಆಧುನಿಕ ಸ್ನೇಹದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡದಿದ್ದರೂ, ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಧರ್ಮ, ಗೊಂದಲವಿಲ್ಲದೆ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಆಳವಾದ ಪಾಠವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ. ಜಗಳವಿಲ್ಲದೆ ಯಾವಾಗ ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಮುರಿಯಬೇಕು ಎಂದು ಗೀತೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ.

ಕೆಲವು ಸ್ನೇಹಗಳು ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಮುಗಿಯುತ್ತವೆ. ಜಗಳ, ಕಲಹ ಇಲ್ಲ, ಆದರೆ ವಿಚಿತ್ರವಾದ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಏನೂ ತಪ್ಪಾಗಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಈ ಸಂಬಂಧ ಇನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಒಳಗಿನಿಂದ ಧ್ವನಿ ಬರುತ್ತದೆ. ಇದು ಯಾರನ್ನೂ ದೂಷಿಸುವ ವಿಷಯವಲ್ಲ, ಆದರೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸತ್ಯವನ್ನು ಗುರುತಿಸುವ ವಿಷಯ. ಗೀತೆಯಿಂದ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳು ಕೋಪವಿಲ್ಲದೆ, ಆತ್ಮ ಸತ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಯಾವಾಗ ಮತ್ತು ಹೇಗೆ ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಗೌರವಯುತವಾಗಿ ಬಿಡಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತವೆ.

ಬುದ್ಧಿ ಬಳಸಿ

ಬುದ್ಧಿ (ಬುದ್ಧಿಯೋಗ) ನಮಗೆ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಭ್ರಮೆಯಿಂದ ಮೇಲೇಳುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಯಾವುದೇ ಸ್ನೇಹವು ವಿಷಕಾರಿ ಅಥವಾ ಅಸುರಕ್ಷಿತವೆಂದು ತೋರಿದಾಗ, ನಾವು ಹಳೆಯ ಕ್ಷಣಗಳು, ನೆನಪುಗಳು ಅಥವಾ ಘರ್ಷಣೆಯ ಭಯದಿಂದ ಅದನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಕೃಷ್ಣ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, “ಮನಸ್ಸು ಚಂಚಲ, ಆದರೆ ಬುದ್ಧಿ ಸ್ಥಿರ.” ಸಂಬಂಧವು ನಿಮ್ಮ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನಿಮ್ಮ ಆತ್ಮಗೌರವವನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳುತ್ತದೆ, "ಈಗ ದಾರಿ ಬದಲಾಯಿಸಬೇಕು." ಇದು ಸ್ವಾರ್ಥವಲ್ಲ, ಇದು ಆತ್ಮಬುದ್ಧಿ.

ಬೇರ್ಪಡುವಿಕೆ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯವಲ್ಲ, ಆತ್ಮದ ಸ್ಪಷ್ಟತೆ

ಗೀತೆಯ ನಿಷ್ಕಾಮ ಕರ್ಮ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಪ್ರಕಾರ, ಫಲಿತಾಂಶಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸದೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದೇ ನಿಜವಾದ ಧರ್ಮ. ನೀವು ಯಾವುದೇ ಸ್ನೇಹದಿಂದ ಹೊರಬಂದಾಗ, ಎದುರಿನವರು ಏನು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಭಯ ಇರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಕೃಷ್ಣ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, “ಫಲದ ಆಸೆಯಿಲ್ಲದವನು ಮುಕ್ತ.” ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಬಿಡುವುದು ಕಠಿಣತೆಯಲ್ಲ, ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇರುವುದು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಸೂಕ್ತವಲ್ಲ ಎಂಬ ತಿಳುವಳಿಕೆ. ಪ್ರೀತಿ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬಿಡುವುದರಲ್ಲೂ ಇರುತ್ತದೆ.

ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಧರ್ಮವನ್ನು ಪಾಲಿಸಿ 

ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಧರ್ಮಯುದ್ಧ ಮಾಡಬೇಕಾಯಿತು, ಅವರು ಅವನ ಸ್ವಂತವರಾಗಿದ್ದರೂ ಸಹ. ಅದೇ ರೀತಿ, ನಾವು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ಗೌರವಿಸದ ಜನರಿಂದ ದೂರವಿರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಧರ್ಮ ಎಂದರೆ ಸತ್ಯದೊಂದಿಗೆ ನಿಲ್ಲುವುದು, ಇತರರನ್ನು ಸಂತೋಷಪಡಿಸಲು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬಾರದು. ಕೃಷ್ಣ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, “ಸ್ವಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ವಿಫಲವಾಗುವುದು ಪರಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸಿಗಿಂತ ಉತ್ತಮ.” ಆದ್ದರಿಂದ, ಆತ್ಮ "ಸಾಕು" ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ, ಅದನ್ನು ಕೇಳಿ.

ಮನಸ್ಸಿನ ಸಮತೋಲನವನ್ನು ಸಾಧಿಸಿ - ವಿದಾಯದಲ್ಲಿ ನಾಟಕವಿಲ್ಲ

ಗೀತೆ ನಮಗೆ ಸಮಾನತೆಯ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ. ಸುಖ-ದುಃಖ, ಲಾಭ-ನಷ್ಟದಲ್ಲಿ ಸಮತೋಲನವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವುದು. ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಬಿಡಬೇಕಾದಾಗ, ಅದಕ್ಕೆ ನಾಟಕೀಯ ವಿದಾಯದ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅಪರಾಧಿಯೂ ಇಲ್ಲ, ಬಲಿಪಶುವೂ ಇಲ್ಲ. ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಹೋಗುವುದೇ ಆತ್ಮಬಲ. ಕೃಷ್ಣ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, ಸುಖ ಮತ್ತು ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ರೀತಿ ಇರು, ಅವನು ಅಮರತ್ವಕ್ಕೆ ಅರ್ಹ. ವಿದಾಯವನ್ನು ಶಬ್ದವಿಲ್ಲದೆ, ದೂರುಗಳಿಲ್ಲದೆ, ಶರತ್ಕಾಲದ ಎಲೆಯಂತೆ ಇರಲಿ.

ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ ಬಿಡಿ

ಕೃಷ್ಣ ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಶರಣಾಗತಿ ಎಂದರೆ ತನ್ನ ಮೇಲೆ ಅಲ್ಲ, ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನದ ಮೇಲೆ ಭರವಸೆ ಇಡುವುದು ಎಂದು ಕಲಿಸಿದನು. ನಾವು ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಬಿಟ್ಟಾಗ, ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತವೆ, “ನಾನು ತಪ್ಪು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆಯೇ?” ಆದರೆ ಗೀತೆ ಕಲಿಸುತ್ತದೆ, "ನೀವು ಯಾರನ್ನೂ ಬಿಡುತ್ತಿಲ್ಲ, ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಸೇರುತ್ತಿದ್ದೀರಿ." ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಸ್ಪಷ್ಟೀಕರಣ ನೀಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಆತ್ಮ ಯಾವಾಗ ನಿಲ್ಲಬೇಕು ಮತ್ತು ಯಾವಾಗ ಹೋಗಬೇಕು ಎಂದು ತಿಳಿದಿದೆ.

ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆ

ನಾವು 'ಒಳ್ಳೆಯವರು' ಆಗುವ ಚಕ್ರದಲ್ಲಿ 'ನಿಜ'ವಾಗಿರುವುದನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತೇವೆ. ಗೀತೆ ನಮಗೆ ಅಹಿಂಸೆಯ ಪಾಠವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ತನ್ನ ವಿರುದ್ಧ ಹಿಂಸೆ ಮಾಡುವುದು ತಪ್ಪು. ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧವು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಒಳಗಿನಿಂದ ಮುರಿಯುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಆತ್ಮದ ಬೆಳಕನ್ನು ನಂದಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಅಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುವುದು ನಿಮ್ಮನ್ನು ದ್ರೋಹ ಮಾಡುವುದು. ಕೃಷ್ಣ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, “ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೀವೇ ಮೇಲಕ್ಕೆತ್ತಿ, ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬೀಳಲು ಬಿಡಬೇಡಿ.”