
ಪ್ರತಿದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಸೂರ್ಯ ಉದಯಿಸುತ್ತಾನೆ ತಾನು ಹುಟ್ಟುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ಹಲವು ಜೀವರಾಶಿಗೆ, ಬೆಳಕಾಗುತ್ತಾನೆ. ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಭಾವ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ತರುತ್ತಾನೆ. ಈ ವಿಚಾರ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರುವುದೇ, ಆದರೆ ಸೂರ್ಯನ ಶಕ್ತಿಯ ಮೂಲದ ಬಗ್ಗೆ ನಾವು ಯೋಚಿಸುವುದು ತೀರಾ ವಿರಳ
ಆದರೆ ಈ ದೈನಂದಿನ ಘಟನೆಯ ಹಿಂದೆ ಒಂದು ಪ್ರಬಲವಾದ ಖಗೋಳ ಶಕ್ತಿ ಇದೆ ನಮ್ಮ ಸೌರವ್ಯೂಹವನ್ನು ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿಡುವ ಅನಿಲದ ಬೃಹತ್ ಗೋಳವದು. ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಣ...
ಸೂರ್ಯನ ಶಾಖವು ತೀವ್ರವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಅದರ ಪದರಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಶಾಖದಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿರುತ್ತದೆ. ಮೇಲ್ಮೈಯಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಮ ಮಟ್ಟದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಅದರ ಮಧ್ಯಭಾಗ ಮತ್ತು ಹೊರಗಿನ ವಾತಾವರಣ ಎರಡರಲ್ಲೂ ತಾಪಮಾನವು ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಟ್ಟಗಳವರೆಗೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಾಗಿ, ಶಾಖ ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಮಧ್ಯಭಾಗದಿಂದ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಹೊರಗಿನ ಪದರವು ಮೇಲ್ಮೈಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಬಿಸಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇದು ಏಕೆ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಸೌರ ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಬಗೆಹರಿಯದ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಸೂರ್ಯನ ರಚನೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪದರವು ಅದರ ತೀವ್ರ ತಾಪಮಾನಕ್ಕೆ ಹೇಗೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಣ.
ಸೂರ್ಯ ಯಾವುದರಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ?: ಸೂರ್ಯನ ಮಧ್ಯಭಾಗವೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹೈಡ್ರೋಜನ್ ಮತ್ತು ಹೀಲಿಯಂನಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ಅನಿಲದ ಬೃಹತ್ ಉಂಡೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಅನಿಲಗಳು ಪ್ಲಾಸ್ಮಾ ಎಂಬ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿವೆ, ಅಲ್ಲಿ ತೀವ್ರವಾದ ಶಾಖವು ಪರಮಾಣುಗಳಿಂದ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನ್ಗಳನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ಲಾಸ್ಮಾ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ.
ಪರಮಾಣು ಸಮ್ಮಿಲನ(Nuclear fusion): ಸೂರ್ಯನ ಶಕ್ತಿಯು ಪರಮಾಣು ಸಮ್ಮಿಲನ ಎಂಬ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಬರುತ್ತದೆ. ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶದ ವರದಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಅದರ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ, ಹೈಡ್ರೋಜನ್ ಪರಮಾಣುಗಳು ತೀವ್ರವಾದ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿ ಹೀಲಿಯಂ ಅನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತವೆ. ಈ ಕ್ರಿಯೆಯು ಅಗಾಧ ಪ್ರಮಾಣದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಅದು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹೊರಕ್ಕೆ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸಮ್ಮಿಲನ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯೇ ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಹೊಳೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುವುದಲ್ಲದೆ, ಅದರ ಮಧ್ಯಭಾಗವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿ ಇಡುತ್ತದೆ.
(The core)ಸೂರ್ಯನ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ತಾಪಮಾನವು ಸುಮಾರು 15 ಮಿಲಿಯನ್ ಡಿಗ್ರಿ ಸೆಲ್ಸಿಯಸ್ಗೆ ಏರುತ್ತದೆ. ಇದು ಇಡೀ ನಕ್ಷತ್ರದ ಅತ್ಯಂತ ಬಿಸಿಯಾದ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲಿನ ಒತ್ತಡವು ತುಂಬಾ ಅಗಾಧವಾಗಿದ್ದು, ಹೈಡ್ರೋಜನ್ ಪರಮಾಣುಗಳು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹೀಲಿಯಂ ಆಗಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡು ಸೂರ್ಯನಿಗೆ ಶಕ್ತಿ ನೀಡುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತವೆ.
ವಿಕಿರಣ ವಲಯ(Radiative zone): ಸೂರ್ಯನ ಮಧ್ಯಭಾಗದಿಂದ ಮೇಲೆ ವಿಕಿರಣ ವಲಯವಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಶಕ್ತಿಯು ಬಹಳ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ, ಬೆಳಕಿನ ಕಣಗಳು (ಫೋಟಾನ್ಗಳು) ಪ್ಲಾಸ್ಮಾದಲ್ಲಿನ ಪರಮಾಣುಗಳಿಂದ ಹೀರಲ್ಪಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಮರು ಹೊರಸೂಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ, ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಈ ವಲಯದಲ್ಲಿನ ತಾಪಮಾನವು ಕ್ರಮೇಣ ಕಡಿಮೆಯಾದರೂ, ಸ್ಟಡಿ(ಡಾಟ್)ಕಾಮ್ ಪ್ರಕಾರ, ಸ್ಪೇಸ್ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದಂತೆ ಅವು ಇನ್ನೂ 2 ರಿಂದ 7 ಮಿಲಿಯನ್ ಡಿಗ್ರಿ ಸೆಲ್ಸಿಯಸ್ ವರೆಗೆ ಇರುತ್ತವೆ.
ಸಂವಹನ ವಲಯ(Convective zone): ಶಕ್ತಿಯು ಸಂವಹನ ವಲಯವನ್ನು ತಲುಪುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಅದು ಹೆಚ್ಚು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಚಲಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ. ಬಿಸಿ ಪ್ಲಾಸ್ಮಾ ಮೇಲ್ಮೈ ಕಡೆಗೆ ಏರುತ್ತದೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ತಣ್ಣಗಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಕೆಳಗೆ ಮುಳುಗುತ್ತದೆ, ದೊಡ್ಡ ಪರಿಚಲನಾ ಪ್ರವಾಹಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ಸುಮಾರು 2 ಮಿಲಿಯನ್ ಡಿಗ್ರಿ ಸೆಲ್ಸಿಯಸ್ ತಾಪಮಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಈ ಪದರವು ಸೂರ್ಯನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಅದರ ಹೊರ ಪದರಗಳಿಗೆ ಸಾಗಿಸುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತದೆ.
Photosphere(ದ್ಯುತಿಗೋಳ): ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲ್ಮೈ ಎಂದು ನಾವು ಗ್ರಹಿಸುವುದು ದ್ಯುತಿಗೋಳ ಅಥವಾ ಫೋಟೋಸ್ಪೀಯರನ್ನು ಇದು ಘನ ಪದರವಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿನ ತಾಪಮಾನವು ಸುಮಾರು 5,500 ಡಿಗ್ರಿ ಸೆಲ್ಸಿಯಸ್ ತಲುಪುತ್ತದೆ. ಸ್ಟಡಿ(ಡಾಟ್)ಕಾಮ್ ಪ್ರಕಾರ, ಸ್ಪೇಸ್ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದಂತೆ, ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕನ್ನು ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶಕ್ಕೆ ಹೊರಸೂಸುವ ಪದರ ಇದಾಗಿದೆ. ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ಮೇಲೆ ಗಾಢವಾದ ಪ್ರದೇಶಗಳಾದ ಸೂರ್ಯಕಲೆಗಳು, ಕಾಂತೀಯ ಚಟುವಟಿಕೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಕಡಿಮೆ ತಾಪಮಾನದಿಂದಾಗಿ ಇವು ಸಂಭವಿಸುತ್ತವೆ.
ವರ್ಣಗೋಳ(Chromosphere): ವರ್ಣಗೋಳದಲ್ಲಿನ ತಾಪಮಾನವು ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ದ್ಯುತಿಗೋಳದ (photosphere)ಬಳಿ ಸರಿಸುಮಾರು 6,000°C ನಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮೇಲಿನ ಪದರಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಏರುವ ಮೊದಲು ಸುಮಾರು 4,000°C ಗೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. UCAR ವರದಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಸಂಪೂರ್ಣ ಸೂರ್ಯಗ್ರಹಣದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಈ ಪದರವು ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣದ ಉಂಗುರದಂತೆ ಗೋಚರಿಸುತ್ತದೆ.
ಕರೋನಾ(Corona):ಸೂರ್ಯನ ಹೊರಗಿನ ಪದರವು ಕರೋನಾ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ, ಇದು ಅದರ ವಾತಾವರಣದ ಅತ್ಯಂತ ಬಿಸಿಯಾದ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದು, ಮಧ್ಯಭಾಗದಿಂದ ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದರೂ ತಾಪಮಾನವು 2 ಮಿಲಿಯನ್ ಡಿಗ್ರಿ ಸೆಲ್ಸಿಯಸ್ ವರೆಗೆ ತಲುಪುತ್ತದೆ. ಈ ತಾಪಮಾನ ವ್ಯತ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ನಿಗೂಢವಾಗಿಯೇ ಉಳಿದಿದೆ, ಆದರೆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಕರೋನಾವನ್ನು ಬಿಸಿ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಕಾಂತೀಯ ಶಕ್ತಿಗಳು ಪಾತ್ರವಹಿಸಬಹುದು ಎಂದು ಅನುಮಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.