ಗಲ್ಲು ಶಿಕ್ಷೆ ವಿನಾಯ್ತಿ ಕುರಿತ ಅಂಶಗಳ ಅರ್ಜಿ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟತೆ ಹಾಗೂ ಏಕರೂಪದ ನಿಲುವು ತಳೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಇನ್ನೂ ವಿಸ್ತೃತ ಪೀಠದಿಂದ ವಿಚಾರಣೆ ನಡೆಸಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಎಂದು ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್‌ ಪೀಠ ಹೇಳಿದೆ.
ಗಲ್ಲುಶಿಕ್ಷೆ (Death Sentence) ವಿಧಿಸಬಹುದಾದ ಪ್ರಕರಣಗಳ (Cases) ವಿಚಾರಣೆ (Hearing) ವೇಳೆ ಯಾವಾಗ ಹಾಗೂ ಹೇಗೆ ಆ ಶಿಕ್ಷೆಯಿಂದ (Punishment) ವಿನಾಯ್ತಿ ನೀಡುವ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಕೋರ್ಟ್‌ಗಳು ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ ಸೂತ್ರಗಳನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸುವ ಹೊಣೆ ಈಗ ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್‌ನ ಸಂವಿಧಾನ ಪೀಠಕ್ಕೆ (Constitutional Bench) ವರ್ಗಾವಣೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಕುರಿತ ಅರ್ಜಿಯ ವಿಚಾರಣೆ ನಡೆಸಿ ಆಗಸ್ಟ್‌ 17ರಂದು ತೀರ್ಪು ಕಾಯ್ದಿರಿಸಿದ್ದ ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಚ್‌ನ ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿ ಯು.ಯು.ಲಲಿತ್ ಹಾಗೂ ಎಸ್.ರವೀಂದ್ರ ಭಟ್ ಅವರ ನ್ಯಾಯಪೀಠ ಸೋಮವಾರ ತನ್ನ ತೀರ್ಪು ಪ್ರಕಟಿಸಿತು. ಅದರಲ್ಲಿ, ಈ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟತೆ ಹಾಗೂ ಏಕರೂಪದ ನಿಲುವು ತಳೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಇನ್ನೂ ವಿಸ್ತೃತ ಪೀಠದಿಂದ ವಿಚಾರಣೆ ನಡೆಸಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಪಂಚ ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿಗಳ ಸಂವಿಧಾನ ಪೀಠ ರಚಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಮುಖ್ಯ ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿಗಳಿಗೆ ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಿತು. ಗಲ್ಲು ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಪ್ರಕರಣಗಳ ಮೇಲ್ಮನವಿ ವಿಚಾರಣೆಯಲ್ಲಿ ಉನ್ನತ ಕೋರ್ಟ್‌ಗಳು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಗಲ್ಲು ಶಿಕ್ಷೆಯಿಂದ ವಿನಾಯ್ತಿ ನೀಡಲು ಅಪರಾಧಿಯ ವಯಸ್ಸು, ಹಿನ್ನೆಲೆ ಮುಂತಾದ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತವೆ. ಇವುಗಳನ್ನು ಮಿಟಿಗೇಟಿಂಗ್‌ ಸರ್ಕಮ್‌ಸ್ಟೆನ್ಸಸ್‌ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಈ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಜಾರಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯವೇ ಪರಿಗಣಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ ಸೂತ್ರ ರಚಿಸುವ ಕುರಿತು ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್‌ ವಿಚಾರಣೆ ನಡೆಸುತ್ತಿದೆ.
ಗಲ್ಲುಶಿಕ್ಷೆಯೇ ಸರಿಯಾದ ಶಿಕ್ಷೆ ಎಂಬ ತೀರ್ಮಾನಕ್ಕೆ ಬರುವ ಮೊದಲು ಅಪರಾಧಿಗೆ "ನೈಜ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ" ವಿಚಾರಣೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಒದಗಿಸುವುದು ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ಮಾರ್ಗಸೂಚಿಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಲು ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಸೋಮವಾರ ಸಂವಿಧಾನ ಪೀಠಕ್ಕೆ ಕರೆ ನೀಡಿತು. ಭಾರತದ ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿ ಉದಯ್ ಉಮೇಶ್ ಲಲಿತ್ ನೇತೃತ್ವದ ಪೀಠವು, ಮರಣದಂಡನೆ ಶಿಕ್ಷೆಯ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿರುವ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷೆಯ ವಿವಿಧ ಅಂಶಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅಧಿಕೃತ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ಉನ್ನತ ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ತರುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಿದೆ.
ಇದನ್ನು ಓದಿ: ಗಲ್ಲು ಶಿಕ್ಷೆ ತಪ್ಪಿಸಲು ಏನು ಮಾನದಂಡ: ಇಂದು ಸುಪ್ರೀಂ ತೀರ್ಪು
ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಘೋಷಿಸುವ ಮೊದಲು ತಗ್ಗಿಸುವ ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಲು ಅಪರಾಧಿಗೆ ನೀಡಬೇಕಾದ ಸಮಯದ ಕುರಿತು ಕೆಲವು ತ್ರಿಸದಸ್ಯ ಪೀಠದ ನಿರ್ಧಾರಗಳ ಮೂಲಕ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿತವಾದ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಅದು ಗಮನಿಸಿದೆ. ಶಿಕ್ಷೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಆರೋಪಿ/ಅಪರಾಧಿಗಳಿಗೆ ಔಪಚಾರಿಕ ವಿಚಾರಣೆಗೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ ನೈಜ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ ಅವಕಾಶವನ್ನು ನೀಡುವ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಏಕರೂಪದ ವಿಧಾನವನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟತೆ ಅಗತ್ಯ ಎಂದು ಈ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಿದೆ. ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿಗಳಾದ ಎಸ್ ರವೀಂದ್ರ ಭಟ್ ಮತ್ತು ಸುಧಾಂಶು ಧುಲಿಯಾ ಅವರನ್ನೊಳಗೊಂಡ ಪೀಠವು ಹೇಳಿದೆ.
ಮರಣದಂಡನೆಯನ್ನು ವಿಧಿಸುವುದು ಶಿಕ್ಷೆಯ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ, ಸಂದರ್ಭಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ದಾಖಲೆಯಲ್ಲಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಸಿಕ್ಯೂಷನ್‌ನ ಸಾಕ್ಷ್ಯದ ಭಾಗವಾಗಿ ಅಪರಾಧ ನಿರ್ಣಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತವೆ ಎಂದು ನ್ಯಾಯಾಲಯ ವಿಷಾದದಿಂದ ಗಮನಿಸಿದೆ. "ಆದರೆ ಆರೋಪಿಯು ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವ ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು ದಾಖಲೆಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಹಾಗೆ ಮಾಡುವ ಹಂತವು ಕನ್ವಿಕ್ಷನ್ ನಂತರವಾಗಿದೆ. ಇದು ಅಪರಾಧಿಯನ್ನು ಹತಾಶ ಅನನುಕೂಲತೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ.
ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: ಪತ್ನಿ ಮೇಲೆ ರೇಪ್‌: ಪತಿ ವಿಚಾರಣೆಗೆ ಅನುಮತಿ ನೀಡಿದ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಆದೇಶಕ್ಕೆ ಸುಪ್ರೀಂ ತಡೆ
ಬಚ್ಚನ್‌ ಸಿಂಗ್‌ (1980) ನಲ್ಲಿನ ಮಹತ್ವದ ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಪೀಠದ ತೀರ್ಪನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ ಉನ್ನತ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು, "ಅಪರೂಪದ" ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ವಿಧಿಸಬಹುದಾದ ಷರತ್ತಿನ ಮೇಲೆ ಮರಣದಂಡನೆಯ ಸಾಂವಿಧಾನಿಕತೆಯನ್ನು ತೀರ್ಪು ಎತ್ತಿಹಿಡಿದಿದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸಿತು. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, 1980 ರ ತೀರ್ಪು ಶಿಕ್ಷೆಯ ಪ್ರಶ್ನೆಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ವಿಚಾರಣೆಯ ಸುರಕ್ಷತೆಯನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳಿತು, ಅಪರಾಧಿಗೆ ಮರಣದಂಡನೆಯನ್ನು ಏಕೆ ವಿಧಿಸಬಾರದು ಎಂದು ಒತ್ತಾಯಿಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. "ಈ ಅಂಶವು - 'ಮೌಲ್ಯಯುತ ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ' ಉಪಸ್ಥಿತಿ - ಆದ್ದರಿಂದ, ಅಪರೂಪದಲ್ಲಿ ಅಪರೂಪದ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಮರಣದಂಡನೆಯ ಸಿಂಧುತ್ವವನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯಲು ಪ್ರಮುಖ ಪರಿಗಣನೆಯಾಗಿದೆ" ಎಂದು ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್‌ ಪೀಠ ಹೇಳಿದೆ.