ಮಕ್ಕಳು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದಾಗ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪೋಷಕರು ಹೊಡೆಯೋದು, ಬೈಯುವುದು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವರ ತುಂಟ ಕೆಲಸಗಳು ಇಲ್ಲವೆ ಅವರ ಕೆಟ್ಟ ಹಾಗೂ ಸಿಟ್ಟು ತರುವ ನಡವಳಿಕೆಗಳು ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಪೋಷಕರಿಗಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೂ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಎದುರಾಗುತ್ತವೆ. ಇದು ಪ್ರತೀ ದಿನ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಈ ರೀತಿಯ ಅವಿಧೇಯ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸುವಾಗ ಸವಾಲುಗಳು ಎದುರಾಗುತ್ತವೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಈ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಬಹಳ ಸೂಕ್ಷ್ಮದಿಂದ ವ್ಯವಹರಿಸಬೇಕು.
ಮಕ್ಕಳು ತಮ್ಮ ಪುಟ್ಟ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ತುಂಟತನ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಕೆಲ ಅವಿಧೇಯಕ ವರ್ತನೆಗಳು ಪೋಷಕರು ಹಾಗೂ ಶಿಕ್ಷಕರಲ್ಲಿ ಅಸಹಾಯಕತೆ ಮೂಡಿ ತಾಳ್ಮೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಸಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆಗೆ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಮಗುವಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಮತ್ತು ನಿರೀಕ್ಷಿತ ಅಂಶವಾಗಿದೆ. ಮಕ್ಕಳು ಸಹಾಯವಿಲ್ಲದೆ ಎಷ್ಟು ದೂರ ಹೋಗಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ನೋಡಲು ಮತ್ತು ತಾವು ಸ್ವತಂತ್ರರು, ಯಾರ ಬೆಂಬಲ ಬೇಡವೆಂದು ತೋರಿಸಲು ಹೀಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅಸಹಕಾರವು ಅನೇಕ ವಿಧಗಳಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತದೆ. ಮಕ್ಕಳು ಕೋಪೋದ್ರೇಕವನನ್ನು ಹೊಂದಿರಬಹುದು ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿಯಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಮಕ್ಕಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಜಗಳವಾಡುವುದು, ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸದಿರುವುದು ಮತ್ತು ಮನೆಗೆಲಸವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವಂತಹ ನಿಷ್ಕಿçಯ ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ನಡವಳಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಒತ್ತಡದಿಂದಾಗಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ಅತಿಯಾದ ಹೊರೆಯಾಗಿರಬಹುದು. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣಗಳು ಹಲವು. ಅವಿಧೇಯ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಶಿಕ್ಷಿಸುವ ಬದಲು ಹೀಗೆ ಟ್ರೈನ್ ಮಾಡಿ.
ಮಾತು ಮಾತಿಗೆ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಸಿಟ್ಟು ಬರುತ್ತಾ ? ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಮಾಡದಿದ್ರೆ ಕಷ್ಟ
1. ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಒಳ್ಳೆಯದಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸಿ ಮತ್ತು ನಿಯಮಗಳು ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಗುವಿಗೆ ನೆನಪಿಸಿ: ಮಗುವಿನೊಂದಿಗೆ ಅವನ ಅಥವಾ ಅವಳ ದುಷ್ಕೃತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಸಿ. ಜಗಳವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸದಂತೆ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರಿ. ಅವರಿಗೆ ಶಿಸ್ತಿನ ಒಳಸುಳಿಗಳ ಸಾರಾಂಶವನ್ನು ನೀಡಿ. ಅಂತಹ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳೊಂದಿಗೆ ನೀವು ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಕಠಿಣವಾಗಿರಬಹುದು. ನೀವು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯೊಂದಿಗೆ ಉತ್ತಮವಾದ ಸಂಪರ್ಕ ಹೊಂದಿದ್ದರೂ ಸಹ, ನಿಯಮಗಳು ಮತ್ತು ನಿಬಂಧನೆಗಳಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಬೇರೆ ಮಾರ್ಗವಿರಬೇಕು.
2. ತಾಳ್ಮೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ: ಯಾವಾಗಲೂ ಕೋಪದಿಂದ ವ್ಯವಹರಿಸುವ ಮಗು ಬಂಡಾಯಗಾರನಾಗಬಹುದು. ಶಿಕ್ಷಕರು ಮತ್ತು ಪೋಷಕರು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವಾಗ ಅಧಿಕಾರದಿಂದ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಸಾಗಿಸಬೇಕು. ಅಧಿಕಾರದ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿರುವ ಯಾರೂ ಕೋಪವನ್ನು ತೋರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಿ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ದಯೆಯಿಂದ ಅವರು ತಿಳಿಸಿಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಕಠಿಣ ಹಾಗೂ ದೃಢವಾಗಿದ್ದರೆ ಮಕ್ಕಳು ಏನು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ವಿವರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅವರಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ದಾರಿ ತೋರಿಸಬೇಕು.
3. ಮಗುವಿನ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿ, ಸಮಸ್ಯೆ ಬಗೆಹರಿಹರಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿ: ಇದು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿರಾಳಗೊಳಿಸಲು ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ಮಾತನಾಡುವಷ್ಟು ಸರಳವಾಗಿರಬಹುದು. ಮಗುವಿನ ಭಾವನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತೀರ್ಮಾನಗಳಿಗೆ ಹೋಗಬೇಡಿ. ಬದಲಾಗಿ, ಅವರು ಏನಾದರೂ ಅನ್ಯಾಯವೆಂದು ಏಕೆ ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಅವನನ್ನು ಅಥವಾ ಅವಳನ್ನು ಕೇಳಿ. ಅವರು ಹೇಗೆ ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವ ಬದಲು ಯಾವಾಗಲೂ ಅವರನ್ನು ಆಲಿಸಿ.
4. ಮಗು ಏಕೆ ಶಾಂತವಾಗಬೇಕು ಮತ್ತು ಅವರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡುವ ವಿಷಯಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಹೇಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಸ್ಪಷ್ಟ ಕಾರಣ ನೀಡಿ: ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮಕ್ಕಳು ಏಕೆ ಶಾಂತವಾಗಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಬಗೆಹರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ವಯಸ್ಕರು ವಿವರಿಸಬೇಕು. ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯ ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು ಉತ್ತಮ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಒಬ್ಬ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯು ಧಿಕ್ಕರಿಸುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಅವರು ಏಕೆ ಅಸಮಾಧಾನಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ಶಿಕ್ಷಕರು ಅವರೊಂದಿಗೆ ನಯವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಬೇಕು.
Parenting Tips: ಮಕ್ಕಳ ಐಕ್ಯೂ ಮಟ್ಟ ಹೆಚ್ಚಿಸೋದು ಹೇಗೆ? ಇಲ್ಲಿವೆ ಸರಳ ಉಪಾಯಗಳು
5. ಸಾಧ್ಯವಾದಾಗ ಸಹಾನುಭೂತಿ ಮತ್ತು ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ನೀಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ: ಮಗುವಿನ ಅವಿಧೇಯ ವರ್ತನೆಯ ಕುರಿತು ಯಾವುದೇ ತೀರ್ಮಾನ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮೊದಲು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಂಪರ್ಕ ಅಗತ್ಯ. ನೀವು ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಎಷ್ಟು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತೀರಿ ಎಂಬುದನ್ನು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಅವರಿಗೆ ನೆನಪಿಸುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು. ಪ್ರತೀ ಬಾರಿಯೂ ಅಧಿಕೃತವಾಗಿರುವುದರ ಬದಲಾಗಿ, ಪೋಷಕರಾಗಿ ಅಥವಾ ಶಿಕ್ಷಷಕರಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ದಯೆ ತೋರಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಹುದು. ಮೊಂಡುತನದಿAದ ಕೇಳಲು ನಿರಾಕರಿಸುವ ಮಗುವು ಹೊಸ ಅನುಭವಗಳಿಂದ ಆಕರ್ಷಿತನಾಗಬಹುದು. ನಿರ್ಬಂಧಿತ ವಿಷಯಗಳಿಂದ ಹೊರಬರಲು ಒಂದು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡಿ.
ಗ್ರೌಂಡಿಂಗ್ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಅವರ ನಡವಳಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವುದನ್ನು ನಾವು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಗಮನಿಸುತ್ತೇವೆ. ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಮಕ್ಕಳ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕೋಪ, ಅಸಮಾಧಾನ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಭಟನೆಗಳಾಗಿವೆ. ಇದಲ್ಲದೆ, ಇದು ಪೋಷಕ-ಮಗು ಅಥವಾ ಶಿಕ್ಷಕ-ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ಹಾನಿಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಮಗುವಿನ ಪೋಷಕರು ಅಥವಾ ಶಿಕ್ಷಕರನ್ನು ನಂಬಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರು ನಂಬಿದರೆ ಅವರ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳುವ ಇಚ್ಛೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ರೂಪಿಸಿ, ಮತ್ತು ಸಮರ್ಥರಾಗಿ ಅರಿತು ನಡೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದನ್ನು ಅವರ ಪ್ರೌಢವಸ್ಥೆಯನ್ನು ನೀವು ಕಾಣಬಹುದು.